یکی از مهمترین مدارک باستان‌شناسی از حضور فرهنگ یونانی در ایران باستان، بخشی از یک پیکره (چهره) سرداری هلنی است که در موزه ملی ایران نگهداری می‌شود. وجود این چهره مفرغی ثابت می‌کند که ساخت مجسمه‌های هلنی با ابعاد بزرگ تا مناطق شرق رودخانه دجله نیز گسترش داشته‌اند. علاوه بر این، چهره سردار هلنی از معدود بقایای پیکرهای بزرگ مفرغی باقیمانده در دنیای هلنی است. با این وجود، این اثر هنری فوق‌العاده به ندرت در انتشارات معرفی شده و تنها تعداد کمی از پژوهشگران با آن آشنا هستند. این چهره احتمالا مربوط به یکی از پادشاهان سلسله سلوکی در ایران، طی سده‌های دوم و سوم پیش از میلاد بوده است. اما به دلیل تغییر شکل بسیار آن، سردار مذکور تاکنون ناشناخته مانده بود. بنابراین در سال ۱۳۹۴ پروژه‌ای با هدف بازسازی ویژگی‌های اصلی چهره پیکره شروع شد. اگرچه این هدف تاکنون محقق نشده است. اما مطالعات انجام شده در موزه ملی ایران نتایج فوق‌العاده‌ای در بر داشته است.
***
گون‌ور لینداشتروم از دپارتمان اوراسیای موسسه باستان‌شناسی آلمان، مدرک دکترای خود را در رشته باستان‌شناسی یونان و رم اخذ کرده است. وی متخصص در گسترش هنر و فرهنگ یونان در مناطق شرق جهان هلنی است و در توربولوک، یک محراب دوره هلنی در جنوب غرب تاجیکستان کاوش و حفاری می کند. در پروژه تحقیقاتی اخیر، دکتر لینداشتروم بر روی یافته‌های مربوط به پیکره های قلعه چندار در شمی، خوزستان بویژه چهره مفرغی پادشاه سلوکی متمرکز بوده است.